(a) sesuatu yang boleh dijadikan pusaka atau boleh menjadi perkara akad semasa hidup pewasiat;

(b) sesuatu yang bernilai;

(c) sesuatu yang boleh dipindahkan selepas kematian pewasiat; dan

(d) sesuatu yang wujud dan dalam milik pewasiat, jika ditentukan dan, hendaklah wujud semasa kematian pewasiat, jika tidak ditentukan.

(2) Sesuatu yang diwasiatkan hendaklah benda yang harus dan bukan sesuatu yang haram atau maksiat atau bidaah.