Seksyen 94. Prosedur dalam perbicaraan. (KANUN ACARA JENAYAH (SYARIAH) 1994

ENAKMEN 4 TAHUN 1994
KANUN ACARA JENAYAH (SYARIAH) 1994

BAHAGIAN IV - PROSIDING DALAM PENDAKWAAN
BAB X - DARIHAL PERBICARAAN

Seksyen 94. Prosedur dalam perbicaraan.

Prosedur yang berikut hendaklah diikuti oleh Hakim Syarie dalam perbicaraan-

(a) apabila tertuduh hadir atau dibawa ke hadapan Mahkamah, maka pertuduhan yang mengandungi butir-butir kesalahan yang dia dituduh itu hendaklah dibaca serta diterangkan kepadanya sehingga difahaminya, dan dia hendaklah ditanya sama ada dia mengaku bersalah atas kesalahan yang dipertuduh itu atau minta dibicarakan;

(b) jika tertuduh mengaku bersalah atas pertuduhan sama ada atas pertuduhan asal atau yang dipinda, akuan itu hendaklah direkodkan dan dia bolehlah disabitkan atas kesalahan tersebut:

Dengan syarat bahawa sebelum direkodkan akuan bersalah itu Mahkamah hendaklah memastikan bahawa tertuduh itu faham akan sifat dan akibat daripada akuannya itu dan dia bermaksud mengaku, tanpa bersyarat, akan kesalahan yang dipertuduhkan itu;

(c) jika tertuduh enggan membuat akuan atau tidak membuat akuan atau minta dibicarakan, Mahkamah hendaklah mendengar pengadu (jika ada) dan mengambil semua keterangan yang dikemukakan bagi menyokong pendakwaan itu;

(d) apabila Mahkamah memikirkannya perlu ia hendaklah memperolehi daripada pengadu atau selainnya nama mana-mana orang yang berkemungkinan mengetahui fakta-fakta kes itu dan yang boleh memberi keterangan bagi pihak pendakwaan dan hendaklah memanggil mana-mana daripada mereka, sebagaimana yang difikirkan perlu oleh Mahkamah, untuk memberi keterangan di hadapannya;

(e) tertuduh itu atau peguam syarienya hendaklah dibenarkan memeriksa balas semua saksi bagi pihak pendakwaan;

(f) jika, selepas mengambil semua keterangan yang dinyatakan terdahulu daripada ini, Mahkamah mendapati bahawa tiada kes terhadap tertuduh itu telah diwujudkan yang boleh menyebabkan sabitannya, Mahkamah hendaklah merekodkan perintah pembebasan;

(g) tiada apa-apa jua dalam perenggan (f) boleh disifatkan menghalang Mahkamah daripada melepaskan tertuduh itu pada mana-mana peringkat terdahulu dalam kes itu jika bagi sebab-sebab yang hendaklah direkodkan oleh Mahkamah ia berpendapat pertuduhan itu tidak berasas;

(h) jika, apabila keterangan itu telah diambil, Mahkamah berpendapat bahawa ada alasan-alasan untuk menganggapkan bahawa tertuduh itu telah melakukan kesalahan yang dipertuduhkan itu atau kesalahan lain yang Mahkamah itu berkompeten untuk membicarakannya dan yang pada pendapatnya ia patut membicarakan, maka ia hendaklah menimbangkan pertuduhan yang direkodkan terhadap tertuduh itu dan memutuskan sama ada pertuduhan itu mencukupi dan, jika perlu, hendaklah meminda pertuduhan itu;

(i) pertuduhan itu jika dipinda hendaklah dibaca serta diterangkan kepada tertuduh sebagaimana dipinda sehingga difahaminya dan dia hendaklah ditanya semula sama ada dia mengaku bersalah atau ada apa-apa pembelaan yang hendak dibuat olehnya dan jika dia mengaku bersalah peruntukan perenggan (b) hendaklah terpakai;

(j) jika tertuduh tidak mengaku bersalah terhadap pertuduhan itu sebagaimana dipinda atau jika tiada pindaan dibuat, maka tertuduh itu hendaklah dipanggil untuk membuat pembelaannya dan mengemukakan keterangannya, dan hendaklah, pada bila-bila masa, apabila dia membuat pembelaannya dibenarkan untuk memanggil semula dan memeriksa balas mana-mana saksi;

(k) jika tertuduh itu mengemukakan apa-apa pernyataan bertulis Mahkamah hendaklah memfailkannya dengan rekod;

(l) jika tertuduh itu memohon kepada Mahkamah supaya mengeluarkan suatu saman bagi memaksa kehadiran mana-mana saksi (sama ada dia telah atau belum diperiksa dalam kes itu) bagi maksud pemeriksaan atau pengemukaan apa-apa dokumen atau benda lain, Mahkamah hendaklah mengeluarkan saman melainkan jika ia berpendapat bahawa permohonan sedemikian patutlah ditolak atas alasan bahawa ia dibuat bagi maksud menyusahkan atau melengahkan atau bagi menjejaskan matlamat keadilan. Alasan sedemikian hendaklah direkodkan olehnya secara bertulis;

(m) (i) jika Mahkamah mendapati tertuduh itu tidak bersalah, maka Mahkamah hendaklah merekodkan perintah pembebasan;

(ii) jika Mahkamah mendapati tertuduh itu bersalah atau jika akuan bersalah telah direkodkan dan diterima, Mahkamah hendaklah menjatuhkan hukuman mengikut undang-undang;

(n) apabila prosiding telah dimulakan atas aduan seseorang yang dibuat dengan ikrar di bawah seksyen 72 dan pada hari yang ditetapkan bagi pendengaran kes itu pengadu itu tidak hadir, Mahkamah boleh, menurut budi bicaranya, walau apa pun diperuntukkan terdahulu daripada ini, melepaskan tertuduh itu.